Droga Krzyżowa w Gietrzwałdzie

Jedyne takie miejsce w Polsce. To właśnie tu miało miejsce Objawienie Maryjne. http://www.gietrzwald.3c.pl/ogietrzwaldzie.html

Fotografie pochodzą z czasu, gdy Kalwaria była w budowie i nie było jeszcze ostatniej stacji.

na śmierć skazany

spojrzenie piłata [1]

pomimo tylu wieków zamkniętych klamrą czasu
tylu mędrców w których nie zaszła zmiana
i tylu głupców ogarniętych wiarą w krzyża zbawienie
pomimo tego że człowiek wcale nie brzmi dumnie
to w tym spojrzeniu znad miski
nie ma współczucia
chwila wahania ujęta w geście umytych dłoni
będzie przez kolejne wieki
wciąż nam wyrzucać ten grzech zaniedbania
[1] 12.03.07

na ramiona

na ramiona [1]

podnieść zarzucić na ramiona
być plewą tej ziemi
pójść przed siebie w podniosłość chwili
po której nigdy nie będzie tak samo

ziarno rzucone tęsknotą nieba
zroszone krwistym potem
palcem wiary wydłubie miłość
w starym drzewie przydrożnej kapliczki

unieść siebie na wysokość pragnień
tak aby słowo zmieniało marzenia
a to co się ciągle zaczyna od nowa
mogło w nas przetrwać kolejne ukrzyżowanie
[1] 12.03.07

upadek pod krzyżem

pierwszy upadek [1]

nie było w chwili upadku
rozczarowania
nie było żalu ani nawet tęsknoty
tylko samotność
przygniecionego drzewa
które nie mogło pojąć
dlaczego
[1] 13.03.07

spotkanie z matką

spotkanie z matką [1]

gdzieś na uboczu
w cieniu historii
w niej się dopełnia
prawda największa
której się uczy
do której dorasta
z każda boleścią
z każdym upadkiem
słowo jest wieczne
choć czasem samotne
[1] 15.03.07

szymon cyrenejczyk

szymon z cyreny [1]

można spotkać człowieka
na wszystkich zakrętach historii
a tylko jeden przymuszony będzie
współdźwigać ciężar pohańbienia
i choć nie był pobożnym żydem
wszedł na karty świętej księgi
który Bogu służył choć jeszcze nie wierzył
[1] 16.03.07

weronika

pójdę zobaczyć [1]


miałam sen
od wielu lat przychodził o poranku
zawsze tak samo i kończył się podobnie
trzymałam białą chustę w czerwone plamy
i nie mogłam na nią patrzeć
zbudzona trzepotem anielskich skrzydeł
postanowiłam czekać aż sen się wypełni
trzydzieści lat trzymam pod ręką
kawał białej chusty
słyszałam że dzisiaj ulicami naszego miasta
będzie prowadzony pewien człowiek
pójdę zobaczyć
[1] 19.03.07

upadek po raz drugi

możność [1]

w ciasnych ulicach
na wyżynach możliwości
naszych najlepszych chęci
tego co boli tak iż nie da się żyć
tu gdzie zawęża się nasza miłość
i tam gdzie czas odmierza nadejście
idzie człowiek z krzyżem na plecach
w tłumie dzikiej gawiedzi
po raz drugi upada
przygnieciony kawałkiem drzewa
w które wpisane losy człowieka
tworzą strukturę kłamstwa
że Bóg kocha tylko sprawiedliwych
z odpowiednim dyplomem odpowiedniej uczelni
z poglądami jeden stacji radiowej
tych którzy coś znaczą na listach władzy
a prawda jak zwykle odmienna od naszego myślenia
dotyka każdego od samego poczęcia
[1] 22 03.07

płaczące niewiasty

pocieszenie [1]

łzy nasze
łzy samotności
niezrozumienia
łzy krótkich odejść i ciągłych powrotów
cierpienia na skalę naszych możliwości
wygórowanych ambicji
i wąskiego pojmowania miłości
pełne goryczy stęsknione
wciąż zaparte w sobie
rozdarte pomiędzy
nieustannym pragnieniem a niemożnością bycia
tu i teraz na wyciągnięcie dłoni
łzy naszych nieporozumień
wytartych sloganów i odrastających grzechów
takie słone z oceanu żalu wyjęte
dzisiaj przynosimy Tobie
na tej wąskiej uliczce zatroskania
przemień nas choć droga jeszcze daleka
przemień w nas choć czasu już mało
[1] 24.03.07

upadek po raz trzeci

czuwająca wrażliwość

widzę światło pochylone nad każdym ugorem
cień rozłożysty okrywający rozdrapane rany
widzę ślady goniące rozrzucone życiorysy
słowo krzepiące ułomne sumienia

dobrze że czekasz na nas Panie
czuwającej wrażliwości przy każdym upadku

obnażenie

obnażone słowo [1]

przyszliśmy tylko popatrzeć
tuż przed godziną odejścia
jak obnażone słowo
staję się miarą milczenia

wielkość człowieka jest tajemnicą
odwiecznym pytaniem o sens
tego co boli i co nas odmienia
z czym przychodzi tajemnica wcielenia

przyszliśmy tylko popatrzeć z boku
tak aby nie zrozumieć do końca
i nie mieć wyrzutów sumienia
że można było inaczej

przyszliśmy tylko popatrzeć...
[1] 29.03.07

przybicie do krzyża

to nic że tak boli i męczy


to nic że tak boli i męczy
to nic że tak źle się układa
że troska przed nami zawiła
że nie wychodzi lub szybko się kończy

to nic że czasu wciąż mało
że samotność się lęka
a życie ucieka przed siebie
i ludzi wciąż mniej obok nas

to nic że śmierć powoli się skrada
to nic
jeden uśmiech Boga wystarczy

śmierć na krzyżu

czy mogłeś zejść z krzyża mój Panie


czy mogłeś zejść z krzyża mój Panie
czy śmierć Twoja była potrzebna
czy bez tych cierpień nie mogłeś
wedrzeć się w nasze ramiona
czemu prawda tak czysta tak boli
a miłość czemu tak trudna
nie może rozpalić nadziei
aby życie Tobą się stało

oto się pytam mój Boże
bez trwogi i lęku przed Tobą
siadam przy Tobie ja człowiek
będę rozmawiał uczciwie
powiedz mi jaka to miłość
tak abym zdołał pojąć
kim jesteś Ty wielki Człowiek
nie miej mi za złe że pytam

zdjęcie z krzyża

jej ufność


nieustannie
rzucała na szalę modlitwy całą wiarę
zdobytą w trudzie uznania siebie
za matkę Najwyższego
gdyby nie jej ufność że Bóg ją wysłucha
świat dawno przestałby oddychać nadzieją